[Zamkniete] Zapisy do Bilauty

Cześć! Jestem wymagająca, więc lepiej się postaraj. Pamiętaj, żeby nie uosabiać się z postacią. Stwórz coś oryginalnego. Powodzenia

Gra Trenerska
Imię: (Jak nazywa się twoja postać.)
Nazwisko: (j.w)
Płeć: (kobieta/mężczyzna)
Wiek: (Wiadome.)
Region: (Kanto, Jotho, Hoenn <z reszty nie oriętuje>)
Miasto początkowe: (W którym miejscu zaczynasz)
Pokemon: (Dowolny po za Legendami i bardzo rzadkimi. <chyba, że udowodnisz, że na takiego zasługujesz>)
Cel: (Błagam darujcie sobie cele "Chce zostać mistrzem" albo "Złapie je wszystkie" Wymyśl coś ciekawego.)
Historia postaci: (I tu się zaczynają schody 8-) Wymyśl coś co mnie zainteresuje, a odpłacę się świetną grą. Historia ma być na tyle długa, żebym poznała sposób pisania gracza. Historie płytkie, błahe, a wręcz nudne nie będą przeze mnie rozpatrywane pozytywnie. Minimum 20 zdań!)
Tryb gry: Realistyczny/Nierealistyczny
Towarzysz: Chcesz mieć towarzystwo? Wymyśl imię, a pokemonami już się sama zajmę.
Prośby do gry: Pisz, a ja je przemyśle.
Dlaczego mam cię przyjąć: (No słucham )

Gra Pokemonowa
Imię: Jak ma się nazywać twoja postać
Płeć: (samica/samiec)
Rasa: Tak samo jak przy wyborze startera.
Wiek: Wiadome
Klan*: Nieobowiązkowe. Możesz być samotnikiem, ale jeśli chcesz mieć stado nazwij je.
Miejsce początkowe i region: Kanto, Jotho, Hoenn
Historia postaci: Postaraj się minimum 20 zdań.
Cel: Krótko, zwięźle i na temat.
Tryb gry: Realistyczny/Nierealistyczny
Dlaczego właśnie ty: Zaskocz mnie.

Limit gier: 3/3

Wyjaśnienie:
Realistyczny - Każdy pokemon je coś  innego. Jeden mięso, drugi trawę. Poziom wzrasta po otrzymaniu 100% EXP. Ataków uczy ich trener (przykład: możesz nauczyć pokemona gryzienia ćwicząc to np: na jakimś patyku)
Nierealistyczna - Wszystkie Pokemony jedzą pokekarme. Poziom wzrasta po otrzymaniu 100% EXP (za każdą walkę GM przyznaje odpowiednią ilość punktów EXP w % np: pokonałeś przeciwnika. Otrzymujesz 5% EXP.) Pok uczy się ataków po uzyskaniu odpowiedniego Lvl, bądź dzięki TM i HM

Gra Trenerska

Kod:

[b]Imię: [/b]
[b]Nazwisko: [/b]
[b]Płeć:[/b] (kobieta/mężczyzna)
[b]Wiek:[/b]
[b]Region[/b]:
[b]Miasto początkowe[/b]:
[b]Pokemon[/b]:
[b]Cel[/b]:
[b]Historia postaci[/b]:
[b]Tryb gry[/b]: Realistyczny/Nierealistyczny
[b]Towarzysz:[/b]
[b]Prośby do gry:[/b]
[b]Dlaczego mam cię przyjąć[/b]:


Gra Pokemonowa

Kod:

[b]Imię:[/b]
[b]Płeć:[/b] (samica/samiec)
[b]Rasa:[/b]
[b]Wiek:[/b]
[b]Klan*:[/b]
[b]Miejsce początkowe i region: [/b]
[b]Historia postaci:[/b]
[b]Cel: [/b]
[b]Tryb gry:[/b] Realistyczny/Nierealistyczny
[b]Dlaczego właśnie ty:[/b]


Pozdrawiam korektor Suisen

Imię: Mark
Nazwisko: Evans
Wiek: 16
Region: Kanto
Miasto początkowe: Pallet Town
Pokemon: Snivy
Cel: Dowiedzieć się co chce w życiu robić oraz odnaleźć kiedyś rodzinę
Historia postaci:
Pochodzę z małego miasteczka zwanego Pallet Town w regionie Kanto. Jednakże już jako dziecko rodzice strasznie naciskali na mnie i zawsze porównywali ze starszym rodzeństwem. Pewnego razu wujek Takuto zaproponował żebym pojechał z nim do regionu Kalos i pomógł mu na tamtejszej farmie miało to zając kilka lat. Lecz pewnej nocy gdy miałem już 12 lat objawił mi się we śnie Yveltal. Był to legendarny pokemon tego regionu lecz niezbyt zwracałem wtedy na to uwagę. We śnie powiedział mi że za 4 lata utracę coś czego nie będę w stanie samemu odzyskać. Wtedy jeszcze nie wiedziałem o co mu chodziło.
Tam także nauczyłem się grać w dość nietypową grę sportowa a nazywała się pokecore. Chodziło w niej o to że drużyna 6 pokemonów kopała coś co wyglądało stosunkowo jak pokeball. Lecz gdy trafił w przycisk mógł wyprowadzić specjalny atak. Wujek powiedział mi że ta gra uprawiana jest tylko w tym regionie a w innych została zakazana nie wiadomo dlaczego.

Gdy zbliżały się moje 16 urodziny Yveltal znów mi się objawił tym razem w formie cielesnej.
-Czy pamiętasz to co 4 lata temu ci powiedziałem? – zapytał.
-Oczywiście że tak – odpowiedziałem mu bez namysłu jednakże nie bardzo pamiętałem co mi powiedział.
Lecz on wiedział że nie pamiętam i powiedział
-Jutro utracisz coś dla siebie bardzo cennego czego nie odzyskasz sam.
-Zdałem sobie sprawę że ma rację to już ten dzień, dzień mojego powrotu do domu.
-Jeżeli tylko będziesz chciał mogę ci użyczyć część swojej mocy – powiedział po chwili i nim to zauważyłem odleciał jednakże na ziemi pozostawił czerwono-czarne pióro.

I stało się tak jak powiedział Pallet Town zostało zaatakowane przez tajemniczy zespół który się nazywał gwiazdą śmierci.
Zaraz po tym Wujek postanowił wyruszyć do regionu Johto w którym miał nastąpić następny atak a pracował w Policji i był międzynarodowym agentem.
Postanowił podarować mi Snivy mojego pierwszego pokemona przy którym byłem od momentu jego narodzin.

Jeszcze tego samego dnia postanowiłem wyruszyć w drogę powrotną do domu samolotem.
Jednakże coś było nie tak gdy tylko wzbiliśmy się w powietrze czułem jak pióro pozostawione przez pokemona zaczynało się nagrzewać.
Postanowiłem zrobić z niego amulet i nosiłem je od tamtego czasu na szyi.
Niedługo po tych wydarzeniach wylądowaliśmy niedaleko Pallet Town i postanowiłem iść tam na piechotę.

Gdy tylko ogarniała mnie złość moje ciało zaczynała pokrywać powłoka podobna do koloru ciała Yveltala.

Tryb gry: Realistyczny
Dlaczego mam cię przyjąć: a jak zrobię słodką minkę to wystarczy? :3 mam nadzieję że historii wystarczy miało być lepsze wyszło jak wyszło - brak weny

//Edit By Bilauta
Twój brak weny okazał się mnie zaciekawić. Mam już nawet zarys pewnego planu. Oby ci się spodobał.
PRZYJĘTY Gratuluję

Imię: Shizuku
Nazwisko: Snow
Wiek: 21
Region: Jotho
Miasto początkowe: Goldenrod City
Pokemon: Abra
Cel: Nie jest jasny. Wygląda jakby snuła się po świecie bez celu, lecz jej cel jest zamglony. Shizuku pragnie wstąpić w szeregi teamu rocket i zająć tam wysoką pozycję.
Historia postaci: Była ciemna jesienna noc. Właśnie tego dnia szalała straszliwa burza, która miała niszczycielską moc łamania drzew wedle swojego upodobania. Przy takich właśnie warunkach atmosferycznych zostało znalezione dziecko, tuż pod drzwiami jednego z sierocińców. Nie wiadomo kto przyniósł dziecko i nie wiadomo ile siedziało w małym biednym wózeczku na tym deszczu i przy tym chłodzie...
Shizuku została przyjęta jak każde dziecko z bidulu. Od samego początku młoda Snow nie miała łatwo. Była traktowana jako odmieniec, przez swoje zielone włosy i równie zielone oczy. Była sama przez cały czas, a jednym jej partnerem była natura i przechodzące czasem małe stworki.
Wychowawcy z sierocińca zaczęli się bać o to, że Shizuku popełni samobójstwo, gdyż dziewczyna codziennie chodziła smutna i w jej oczach nie można było zobaczyć "ognia życia". Jednak nikt nie wiedział, że Snow ma wielką chęć do życia. Chciała pokazać ludziom, że potrafi do czegoś dojść w życiu mimo takiego dzieciństwa.
Gdy zapisano dziewczynę do szkoły to wracała tylko z kolejną porcją siniaków i ze skargami od każdego nauczyciela. W szkole toczyła nie raz walki z rówieśnikami, a nauczycieli ignorowała. Jednak mimo tego, że była postrzegana za najgorszą osobę w klasie, to jej oceny były przyzwoite.
Jej nudne i bardzo smutne życie zmieniło jedno wydarzenie, a mianowicie 18 urodziny. Wedle prawa stała się pełnoletnia i opuściła bidul. Przez jakiś czas sypiała na ulicach Goldenrod City, gdzie kradła jedzenie i cały czas spędzała na chodzeniu po pobliskim lesie. Pokemony jednak unikały ją tak samo jak ludzie. Jakby wyczuwały aurę grozy płynącą od niej. Jednak jeden pokemon był inny. Był to Abra, który siedział i się tylko na nią wpatrywał. Shizuku potraktowała to jako wyzwanie i usiadła na przeciw pokemona i także zaczęła się na niego gapić. Trwali tak przez 2 godziny po czym zdesperowana dziewczyna powiedziała jedynie -Wygrałeś...- na co pokemon uśmiechnął się. Odtąd zaczęli wszędzie chodzić razem. Shizuku stała się prawdziwym kieszonkowcem, a gdy miała prawdziwe kłopoty nadchodził abra i za pomocą teleportacji przenosił ich w bezpieczne miejsce. Byli idealnym duetem do takich akcji i wtedy dziewczyna postanowiła, że chce dołączyć do teamu rocket.
Tryb gry: Realistyczny
Towarzysz: Może później, na razie Shizuku jest nic nie znaczącym człowiekiem na świecie. Możliwe, że jak dostanie się do teamu rocket to dostanie partnera, ale to już jest Twoja wyobraźnia
Prośby do gry: Jedyną prośbę, jaką mam to - poki tylko z Kanto ^(i) Jotho i bardzo bardzo rzadko z Hoenn.
Start przygody w poniedziałek bo przez weekend mnie nie ma.
Dlaczego mam cię przyjąć: Bo moja postać jest szaloną psychopatką i nie raz Cię zaskoczy swoimi decyzjami. Myślę, że chciałabyś się o tym przekonać, a jeżeli nie to... Wywal mnie na zbity pysk, ale wtedy będę płakał.

//Edit by Bilauta
Powiem ci, że sama kiedyś miałam podobną historię na pg. Dziewczynka kradnąca ludziom poki ^^ Dobrze mieć jakąś odmianę po tych wszystkich "Dobrych" charakterach.
Co do rozpoczęcia gry w Poniedziełek - mi to pasuje. Dzisiaj i jutro nie byłoby szansy, żebym to zaczęła, bo praktycznie nie będzie mnie na komputerze.

Teraz wydam werdykt:
Przyjęty

Gratuluję

Imię: Blank
Nazwisko: Highwind
Wiek: 29
Region: Hoenn (miejsce urodzenia) Kanto (początek przygody)
Miasto początkowe: Cinnabar Island/statek
Pokemon: Charmander
Cel: Obecnie odzyskać pamięć. Następnie… Cóż, pożyjemy, zobaczymy.
Historia postaci:
Region Hoenn. Region, który od niepamiętnych czasów nawiedzały dwie plagi – organizacje znane jako Team Magma i Team Aqua. Oba zespoły planują przejąć kontrolę nad jednym z dwóch legendarnych pokemonów utrzymujących równowagę w przyrodzie. Niewielu jest jednak osób, które wiedzą o istnieniu trzeciej legendy – Rayquazy. Większość ludzi świadomych istnienia smoka-legendy należy do organizacji równie tajemniczej jak sam Rayquaza.
Team Heaven w przeciwieństwie do dwóch pozostałych zespołów działa skrycie i niepostrzeżenie, przez co nikt z zewnątrz nie wie o jego istnieniu. Ich siedziba znajduje się w opuszczonym zamku na szczycie góry, gdzie dolecieć potrafią tylko najwytrwalsze powietrzne pokemony. Zwykli członkowie specjalizują się w używaniu pokemonów powietrznych. Ci, którzy wykażą się szczególnymi umiejętnościami i oddaniem sprawie zostają kapitanami. Kapitanowie dowodzą zespołem złożonych ze zwykłych członków. Ponadto dostępują zaszczytu odwiedzenia Smoczej Jaskini, w której mogą zdobyć pokemona smoka, jeżeli okażą się tego godni.  Ponad kapitanami stoi tylko jedna osoba. Jest nią lider zespołu – Blank Highwind.
Blank od zawsze interesował się pokemonami powietrznymi. Wiecznie wpatrzony w chmury, często wspinał się na szczyty górskie, uwielbiał czuć wiatr przeszywający podmuchami jego ciało. W jego towarzystwie zawsze kręciło się wiele pokeptaków, które zaprzyjaźniły się z Blankiem podczas jego wędrówek. Początkowo był on towarzyski i dowcipny, jednak pewnego dnia zmienił się. Był to dzień, w którym udało mu się dotrzeć na szczyt najwyższej góry w regionie. Tego dnia chłopak dowiedział się o istnieniu tajemniczego Team Heaven. Jako intruz Blank został pojmany i przyprowadzony przed oblicze Ricarda, który przewodził zespołowi w tamtych dniach. Ricard był zaskoczony tym, że osoba niewtajemniczona zdołała dotrzeć do kryjówki organizacji. Postanowił zaoferować Blankowi dołączenie do zespołu. Chłopak nie zastanawiał się długo. W wieku 20 lat został członkiem Teamu Heaven.
Mijały lata, a Blank wspinał się coraz wyżej po szczeblach kariery w zespole. Po 5 latach został kapitanem, a po 7 prawą ręką lidera. Jednakże, w tym czasie jego charakter uległ metamorfozie. Blank stał się chłodny jak wiatr, był opanowany i spokojny, jednak jego zdolności sprawiały, że był także arogancki i bezwzględny. W dniu 28 urodzin Blanka, Ricard zabrał go na poszukiwania niezwykle rzadkiego pokemona powietrznego, który był w stanie przezwyciężyć nawet elektryczność – pokemona skamielinę Aerodactyla.
Nikt nie wie, co stało się podczas tej wyprawy. Wiadome jest natomiast, że po tygodniu Blank powrócił sam… Na grzbiecie Aerodactyla. Od tamtej pory Blank przejął dowództwo nad zespołem. Pod jego rządami Team Heaven dokonał przełomowego odkrycia dotyczącego odnalezienia i przebudzenia Rayquazy – by tego dokonać należy złamać trzy pieczęcie, jednak do tego potrzebne są 3 legendarne ptaki zamieszkujące region Kanto. Blank nie marnował czasu. Razem z 8 najlepszymi kapitanami wyruszył na grzbiecie Aerodactyla w stronę innego regionu. Po drodze ekipa rozdzieliła się na 3 drużyny – każda miała zająć się jednym legendarnym ptakiem. Blankowi i dwójce kapitanów, która z nim pozostała przypadł lodowy Articuno. Wszystko było dokładnie zaplanowane, jednak dnia, w którym Blank znajdował się już na terenie Kanto wszystko się skomplikowało. Na początku zapowiadało się na zwyczajną burzę, jednak już po chwili burza przerodziła się w piekło. Wiatr był zbyt potężny nawet dla Aerodactyla, a strugi deszczu tworzyły nieprzebytą zaporę. Blank nie był w stanie ani lecieć, ani wylądować. Pogoda pogarszała się z minuty na minutę. Ostatnią rzeczą jaką zapamiętał Blank było tornado, które powoli zbliżało się w jego kierunku. Coś jednak było nie tak. Tornada zazwyczaj nie są zielone i nie mają wściekłych wpatrzonych w ciebie ślepi…
Dwa dni później na plaży Cinnabar Island odnaleziono mężczyznę. Był przemoczony i obdarty, ale wciąż żył. Tutejszy lider sali – Blane zaopiekował się nim. Okazało się, że mężczyzna nie pamiętał niczego poza imieniem i nazwiskiem: Blank Highwind. Blank spędzał czas na wyspie, ucząc się o pokemonach od Blane’a. Chociaż jego charakter nie uległ zmianie nie zraziło to lidera Sali do nauczania go wszystkiego, co wiedział. Podarował mu nawet jednego ze swoich pokemonów – Charmandera. Blank nie był jednak szczęśliwy. Myśl o utraconym życiu nie dawała mu spokoju, wiedział też, że zostając na wyspie jego pamięć nie powróci. Dlatego też, kiedy po miesiącu od wypadku na wyspę zawitał statek, Blank o świcie spakował najpotrzebniejsze rzeczy i wybrał się na pokład. Godzinę później Blank patrzył na oddalający się port na wyspie. Na molo stał Blane, który ze smutnym uśmiechem patrzył na oddalający się statek. Blank odwrócił się spoglądając przed siebie. Zaczynała się jego własna przygoda w poszukiwaniu utraconej tożsamości.
Tryb gry: Realistyczny/Nierealistyczny
*wchodzi w opcje -> ustawienia gry -> tryb gry -> własne preferencje*
Chciałbym lekko wymieszać oba tryby. Czyli, że tak:
-Pokemony jedzą różną karmę w zależności od typu (inne papu dla elektrycznych, a inne dla trawiastych itd. Im większy pokemon, tym więcej jedzenia potrzebuje.
-Postać naturalnie też powinna odczuwać głód, zmęczenie i potrzeby fizjologiczne.
-Ataków można się uczyć poprzez lv up / TM / HM
-Exp można zdobywać poprzez walki z trenerami/dzikimi pokemonami, ale także dzięki treningowi. Ilość exp z treningu zależy od opisu treningu (im ciekawszy tym więcej exp.), nastroju pokemona, jego zaangażowania i stosunku do trenera.
…
Jeżeli tak się nie da, to poproszę tryb nierealistyczny ^^’
Towarzysz:
Dwóch członków Team Heaven, którzy towarzyszyli Blankowi podczas jego misji. Chociaż zostali rozdzieleni, istnieje szansa, że ich ścieżki znowu się skrzyżują…
Dodatkowo Blank może się natknąć po drodze na pewną dziewczynę o imieniu Rachel… Ale szczegóły pozostawiam Tobie.

Prośby do gry:
1. Regiony Sinnoh i Unova zostały zdezintegrowane przez pokojową armię szturmową Obamy, więc NIC z tych dwóch regionów nie przetrwało. A po normalnemu po prostu ograniczmy się do trzech pierwszych regionów.
2. Miło by było, gdybyś zaakceptowała moje modyfikacje trybu gry.

Dlaczego mam cię przyjąć:
Bo wakacje mi się skończyły i trzeba mnie jakoś pocieszyć. ;_;

//Edit by Bilauta
Historia bardzo mi się podobała. Była ciekawa i pełna akcji. W pewnym momencie bałam się, że chcesz zacząć od super lidera, a nie od zwykłego gracza, ale na szczęście spadłeś do podstawy

Co do Trybu... Hmmm Zgodzę się na to pod warunkiem, że % EXP będzie tak jak w nierealistycznym czyli za walkę z pokiem i trenerem. W grach pokemonowych nigdy expa się nie dostawało za bójkę z drzewem. No chyba, że przekonasz mnie naprawdę dobrym opisem

Przyjęty

Imię: Chari
Nazwisko: Damsel
Wiek: 18 niech będzie ogólnie, a na chodzie to 12
Region: Jaki woli MG
Miasto początkowe: To samo co wyżej c:
Pokemon: Pawniard
Cel: Dowiedzieć się jak najwięcej o swoim pochodzeniu,
Historia postaci:Wszystko zaczęło się od jednego włosa i grupy naukowców o wielkich ambicjach. Owy włos należał do legendarnego pokemona – Arceusa. Zaczęły się badania oraz zdobywanie DNA od ludzi, którzy według ich kryteriów byli najlepsi, by ich geny złączyły się z innymi – niemożliwie potężnymi. To wszystko trwało lata. W końcu nim organizm się rozwinął do zadowalającego ich stadium – minęło mnóstwo czasu. Ale i tak nie wszystko poszło dobrze. Przy wybudzaniu powstała niesamowita fala energii. Zarządzono natychmiastową ewakuację. To wszystko pochodziło od stworzonego przez nich klona. Moc, która dotąd była uśpiona w ciele istoty, uwolniła się w niekontrolowany sposób. Wszystko wokół zostało doszczętnie zniszczone, a ludzie odpowiedzialni za to uznali, że klon także zginął i nie ma co wracać. Dane utracone, ich dotychczasowa robota poszła z dymem… Byli tak rozżaleni, że nawet jakby jednak było co szukać – nie chcieliby tego. I tak więcej taka okazja im się nie nadarzy. Lepiej jak zabiorą się za inny projekt.
 
A tymczasem… Dziewczyna obudziła się w ogromnym kraterze. Nie miała pojęcia, kim była ani co się stało. Nie wiedziała kompletnie nic. Zareagowała strachem na otoczenie. Dotąd była tylko pustka… Dotarł do niej drażniący zapach spalenizny. Ledwo zyskała świadomość, a same nieprzyjemne odczucia. Następnie zaczęła słyszeć. Jakieś regularne dźwięki, które przyprawiły ją o dreszcze.
- Witaj… Widzę, że jest ci potrzebna pomoc, ja jestem w stanie ci ją zapewnić… - nie rozumiała kompletnie sensu słów, ale poczuła, że może zaufać właścicielowi głosu – mężczyźnie w średnim wieku, którego twarz była naznaczona licznymi bliznami.
Jak się okazało, trafiła do miejsca, gdzie szkolono… ninja. Wszyscy tutaj byli poddawani ostrym treningom i wielu trudnym testom, które mają sprawdzić, czy się nadają, by w przyszłości być świetnym wojownikiem. Oczywiście dziewczyna budziła spore zainteresowanie przez swoją odmienność. Miała pokemonie uszy jak u Arceusa, dość długi ogon i oczy o niezwykłym blasku. Niebieskie z czerwonymi obwódkami wokół oczu. Z jakichś powodów miała inne kolory niż Arceus – czarne. Włosy do łokci i z natury ma na nich dwa niebieskie pasemka po bokach.
Po wielu latach ukończyła trening i pozostali już nie zwracali uwagi na jej wygląd. Nawet znalazła sobie już nie tyle przyjaciela, co chłopaka.
Tryb gry: Nierealistyczny
Towarzysz: Urlich
Prośby do gry: Żeby postać miała jakieś zdolności... Tutaj: zwiększona sprawność, siła, wytrzymałość plus rozmowa z pokemonami. Jak MG da coś więcej z czasem to fajnie, jak nie to się nie obrażę. No i rhomansa poproszę c:
Dlaczego mam cię przyjąć: Bo tak ^^ Ogólnie to nie wiem co powiedzieć. Potrafię się rozpisać i w ogóle. No i zbyt ciężkim graczem nie jestem (tak myślę).

//Edit by Bilauta
Zapis przeniesiony do Evansa